Święty Michał Archanioł
Archanioł Michał już przez Żydów był uważany za księcia aniołów, obrońcę narodu wybranego, symbol potężnej boskiej pomocy dla Izraela.
W Księgach Starego Testamentu pojawia się trzykrotnie, szczególnie w Księdze Daniela (Dn 10,13.21, 12,1), gdzie określany jest jako obrońca narodu żydowskiego i przywódca i książe zastępów niebiańskich, które zawsze są po stronie słabych i prześladowanych:
“W OWYCH CZASACH WYSTĄPI MICHAŁ, WIELKI KSIĄŻE, KTÓRY JEST OPIEKUNEM DZIECI TWOJEGO NARODU. WTEDY NASTĄPI OKRES UCISKU, JAKIEGO NIE BYŁO, ODKĄD NARODY POWSTAŁY, AŻ DO CHWILI OBECNEJ. W TYM CZASIE NARÓD TWÓJ DOSTĄPI ZBAWIENIA: CI WSZYSCY, KTÓRZY ZAPISANI SĄ W KSIĘDZE.” (DN 12,1).
Jego imię „Mi – ka -” El ” oznacza „Któż jak Bóg?”.
Św. Michałowi przypisuje się tytuł archanioła, ten sam tytuł, którym mianowani są Gabriel (Bóg jest mocą) i Rafael (Bóg uzdrawia).
W Nowym Testamencie Św. Michał Archanioł przedstawiony jest jako przeciwnik i pogromca Złego, zwycięzca ostatniej bitwy przeciwko Szatanowi i jego zwolennikom. Opis bitwy i jej zwycięstwo znajdujemy w rozdziale 12 Księgi Apokalipsy:
„I nastąpiła walka na niebie: Michał i jego aniołowie mieli walczyć ze Smokiem. I wystąpił do walki Smok i jego aniołowie, ale nie przemógł, i już się miejsce dla nich w niebie nie znalazło. I został strącony wielki Smok, Wąż starodawny, który się zwie diabeł i szatan, zwodzący całą zamieszkałą ziemię, został strącony na ziemię, a z nim strąceni zostali jego aniołowie. (…) „.
Chrześcijanie zawsze traktowane Archanioła jako najpotężniejszego obrońcę ludu Bożego.
W ikonografii tak wschodniej jak i zachodniej przedstawiany jest on jako wojownik trzymający w ręce szpadę lub włócznię i depczący stopami smoka – potwora, symbol szatana, zwyciężonego w walce. Starożytne wezwanie głosi: „Święty Michale Archaniele broń nas w walce, abyśmy nie zginęli w dzień straszliwego sądu”.
Święty Michał uważany jest także za przewodnika dusz do nieba. Ta Jego misja uwypuklona jest w liturgii rzymskiej w modlitwie na ofiarowanie we Mszy Świętej za zmarłych:
„Panie Jezu Chryste uwolnij dusze wiernych zmarłych od kar piekielnych, a Św. Michał Archanioł, który obwieszcza Twą świętą wolę, niech je zaprowadzi do światłości wiecznej, którą obiecałeś Abrahamowi i jego potomstwu.”
Tradycja przypisuje Świętemu Michałowi Archaniołowi zadanie składania na szale dobrych i złych uczynków dusz stojących na Sądzie Bożym. Dlatego też na niektórych wyobrażeniach ikonograficznych Święty Michał Archanioł oprócz miecza trzyma w ręce wagę. Ponadto w pierwszych wiekach chrześcijaństwa, szczególnie w tradycji bizantyjskiej, był on uważany za niebiańskiego lekarza ludzkich dolegliwości.
„Nie tylko zwyciężyłeś wielkiego i straszliwego smoka w Twym Sanktuarim w Chone, ale dałeś początek strumieniowi wody uzdrawiającej każdą chorobę ciała” – oto słowa hymnu opiewającego cześć Św. Michała Archanioła”. Takie są słowa hymnu AKATISTO, dedykowanego Św. Michałowi Archaniołowi z liturgii bizantyjskiej.
Św. Michał Archanioł posiada w końcu szczególny przywilej służby przed tronem Majestatu Bożego. To On sam przedstawił się biskupowi Wawrzyńcowi w następujący sposób: «Jestem Michał i przebywam zawsze w obecności Bożej». W liturgii Soboru Trydenckiego, ofiarując kadzidło modlono się:
„Za wstawiannictwem Św. Michała Archanioła, który stoi po prawej stronie ołtarza całopalenia… zechciej przyjąć i pobłogosławić tę ofiarę kadzidła”.
Obecnie Kościół obchodzi dzień Świętego Michała Archanioła razem ze Św. Gabrielem Archaniołem i Św. Rafałem Archaniołem w dniu 29 września.
W przeszłości obchodzono dwa święta liturgiczne poświęcone wyłącznie Św. Michałowi Archaniołowi (święta te zostały zachowane dla miasta Monte Sant`Angelo, gdzie znajduje się starożytne sanktuarium jemu poświęcone):
29 września, święto obchodzone początkowo tylko w Rzymie na pamiątkę poświęcenia starożytnej Bazyliki ku Jego czci przy drodze Salarii oraz 8 maja, w rocznicę objawień Św. Michała Archanioła biskupowi Sipontu na Górze Gargano.
A w szczególności obchody epizodu zwycięstwa (II objawienie) mieszkanców Siponto nad barbarzyńskimi najeźdźcami. Począwszy od XI wieku, te dwa szczególne wspomnienia Sanktuarium rozprzestrzeniły się w całej Europie. W średniowieczu obydwa wspomnienia były łączone z Gargano:
8 maja: rocznica objawień;
29 września: poświęcenie bazyliki.
Święto Objawienia Świętego Michała w dniu 8 maja zostało ustanowione przez papieża Piusa V (1566-1572).
Świętemu Michałowi Archaniołowi zostało poświęconych wiele kościołów, kaplic i oratoriów w całej Europie. Często postać Księcia Wojsk Niebiańskich umieszczana jest na wieżach kościelnych i dzwonnicach, ponieważ uważany on jest za stróża i obrońcę kościołów przed zakusami szatana. Jemu też poświęconych jest wiele kaplic cmentarnych. Liczne miasta w Europie czczą Go jako swego świętego Patrona. Jest On patronem i protektorem licznej kategorii pracowników takich jak: aptekarze, złotnicy, kupcy, producenci wag, sędziowie, mistrzowie szermierki, radiolodzy. Jego szczególnej opiece powierza się policja oraz spadachroniarze, zwłaszcza we Francji i we Włoszech.
Siostry i księża ze Zgromadzenia Św. Michała Archanioła, Jest także patronem Policji Państwowej i spadochroniarzy Francji i Włoch. Księża Michalici i siostry Michalitki są obecnie opiekunami Sanktuarium Św. Michała Archanioła na Górze Gargano.